czyścić

czyścić
1. affiner
2. astiquer
3. blanchir
4. curer
5. draguer
6. débourber
7. dépurer
8. fourbir
9. monder
10. nettoyer
11. parer
12. récurer
13. trier
14. vanner
15. vidanger
16. écurer

Słownik Polsko-Francuski . . 2008.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Regardez d'autres dictionnaires:

  • czyścić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czyszczę, czyścićci, czyść, czyszczony {{/stl 8}}– wyczyścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, by coś stało się czyste, usuwając brud,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czyścić — ndk VIa, czyszczę, czyścisz, czyść, czyścił, czyszczony 1. «robić czystym, usuwać brud, śmiecie, odpadki itp.» Czyścić dywany, garnki, obuwie. Czyścić poplamioną odzież. Czyścić zęby szczoteczką. Czyścić nasiona, zboże. 2. «powodować… …   Słownik języka polskiego

  • czyścić się – wyczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyścić siebie, swoje ubranie, ciało itp.; usuwać z siebie brud : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musimy wyczyścić się z tego błota. Czyścić się ze smaru. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • smarkać — Czyścić nos, zwłaszcza nie używając chusteczki Eng. T blow one s nose, especially by pinching one nostril and using no tissue …   Słownik Polskiego slangu

  • cicea — cíce(a) adv. (înv.) aici. Trimis de blaurb, 09.09.2006. Sursa: DAR  cícea adv. invar. (reg.; în graiul copiilor) drăguţ, frumos, gigea. Trimis de blaurb, 08.04.2006. Sursa: DAR  cícea adj …   Dicționar Român

  • benzyna — ż IV, CMs. benzynanie, blm «mieszanina ciekłych węglowodorów, bezbarwna ciecz otrzymywana głównie przez destylację i krakowanie ropy naftowej albo syntetycznie, łatwopalna, używana jako paliwo silników spalinowych i jako rozpuszczalnik» Benzyna… …   Słownik języka polskiego

  • but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… …   Słownik języka polskiego

  • cegiełkować — ndk IV, cegiełkowaćkuję, cegiełkowaćkujesz, cegiełkowaćkuj, cegiełkowaćował, cegiełkowaćowany «czyścić, ścierać coś cegłą» Cegiełkować pokład jachtu …   Słownik języka polskiego

  • chemicznie — przysłów. od chemiczny Prać, czyścić chemicznie. ∆ Chemicznie aktywny, czynny «łatwo reagujący chemicznie, zdolny do szybkiej przemiany chemicznej» ∆ Chemicznie czysty «w odniesieniu do substancji używanych w laboratoriach chemicznych: taki, w… …   Słownik języka polskiego

  • chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra …   Słownik języka polskiego

  • czyszczenie — ↨ czyszczenie się n I rzecz. od czyścić (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”